Interview met… Angelique van de Huiskamer Floreshuis
Angelique is een bekend gezicht in de huiskamer van Het Floreshuis. Wie kent niet die goedlachse dame met grote knot en imponerende tattoos. Ruim 5 jaar is ze er werkzaam. Sinds kort werkt ze vanuit GoeieBuurt voor de Huiskamer dus is het hoog tijd voor een openhartig gesprek!
Waar kom je net vandaan en waar was je mee bezig? “Vanochtend was ik in de ruilwinkel. (De ruilwinkel is ook een onderdeel van de huiskamer- red.) Ik heb er opgeruimd nadat we een gezin van tien kinderen hebben kunnen helpen aan o.a. kleding. Daarna had ik een afspraak met collega’s en bestuursleden van GoeieBuurt om kennis met elkaar te maken. Dat was erg leuk.”
Hoe ben je bij de Huiskamer gekomen? “Ik begon er als vrijwilliger en heb vervolgens twee jaar een participatiebaan gehad. Tijdens de pandemie kreeg ik de kans om mijn baan te verlengen. Daarna heb ik de opleiding interculturele maatschappelijke zorg en begeleiding gevolgd. Deze zomer behaalde ik mijn diploma en kort daarna zag ik de vacature voor mijn huidige positie. Binnen een half uur na het sollicitatiegesprek kreeg ik te horen dat ik was aangenomen.”
Wat doe je precies? “Samen met mijn collega’s, Nella en Tamara ontvangen wij bezoekers, voornamelijk moeders. We schenken koffie en thee en gaan met ze in gesprek. Wij bieden een luisterend oor en verwijzen waar nodig is door naar WIJ of Entree. Altijd op een laagdrempelige manier. We organiseren activiteiten voor o.a. voorlichting en ondersteuning bij opvoeding, taal enz.
Ik begeleid sinds kort een stagiaire, ook erg leuk om te doen.”
Waar praat je over? “Over het dagelijkse leven, zaken waar je tegenaan loopt. Dat gaat van opvoeden tot shoppen en alles ertussenin. Soms verdrietig en soms hilarisch, het gaat echt alle kanten op.”
Wat is het gekste wat je ooit besproken hebt? “In de Huiskamer gebeurt altijd wel iets. We hebben de grootste lol met de bezoeksters. Praten over seks is een groot taboe in veel culturen…maar niet in de Huiskamer! Eerst zie je de opluchting in de ogen en dan komen de verhalen los, dat is goud!”
Waar ben je opgegroeid als kind? “Ik ben opgegroeid in de Indische buurt.”
Wat maakt onze wijk in jouw ogen bijzonder? “De Hoogte is echt een volksbuurtje; iedereen kent en let op elkaar. Er is altijd iemand die kan helpen als er iets is. Dat de mensen er voor elkaar zijn, dat we voor elkaar klaar staan, vind ik heel erg fijn van De Hoogte.”
Wat wens je voor de wijk? “Picknicktafels op ons pleintje (het Hoogte-pleintje red.) voor de ouders. Dit hebben we al vaak aangevraagd bij de gemeente maar dat wil tot nog toe niet lukken. Het zou zo fijn zijn om daar in de zomer samen te kunnen zitten. Nu staan er stekelbosjes die je voetbal lekprikken.”
Wat voor superkrachten zou je graag willen hebben? “Ik hoef geen superkrachten, ik weet wat mijn kwaliteiten zijn. Mijn behulpzaamheid en zorg voor de ander beschouw ik als mijn superkracht en pas ik toe in mijn leven en in mijn werk in de huiskamer. Een goed hart hebben, dat vind ik het belangrijkste in het leven.”
Wat wil je in je leven nog gedaan hebben? “Met mijn dochter naar Curaçao, daar woont haar opa. Mijn dochter appt en Facetimed geregeld met haar opa maar ik vind het belangrijk dat ze elkaar ontmoeten. Ik wil heel graag volgend jaar gaan.”
Waarvoor ben je het meest dankbaar in je leven? “Voor mijn dochter(met stralende lach)! Zonder in details te treden kan ik zeggen dat ik van ver kom en dankzij haar sta ik waar ik nu sta.”
Wie is je grootste voorbeeld? “Mijn vriendin, mijn moeder en natuurlijk mijn dochter. Hoe zij in het leven staan en omgaan met tegenslagen, daar kan ik mij aan optrekken. Ik denk dan “als zij het kunnen dan kan ik het ook!”. “
Waar wordt je blij van? “Van eten! En dan geen Hollandse pasta. Geef mij de pasta van mijn vriendin uit Somalië, daar kun jij mij s nachts voor wakker maken.”
Wat zou je de vrouwen en moeders die in de huiskamer komen willen meegeven? “Nunka perder Esperanza! Dat is Spaans voor ”Nooit je hoop verliezen!” Het is nooit zo donker of er is altijd wel een lichtpuntje.”
Foto, van links naar rechts: Nella, Tamara en Angelique