Geworteld
Als hondjes hun baasjes uitlaten in het Molukkenplantsoen
Als ik mij voorneem om toch ook eens echt zelf te rollebollen over het Bernoulliplein
Als mensen die geloven, twijfelen of het echt niet meer weten in dezelfde straat wakker worden
Als het bloesemt in de Kapteynlaan
Als het woensdagmiddag ruikt naar vers gebakken vis op de Korremarkt
Als ik cappuccino drink met cacao en altijd wel een bekend gezicht in het Floreshuis
Als patat van de snackwagen op dat betonnen pleintje tegenover de PLUS troost biedt
Als de minibieb aan de Sumatralaan zelf de slingers ophangt om het lezen te vieren
Als ik bij Edanz op blote voeten het licht mag komen zien
Daar waar de vrouwen van Jasmijn met zachte handen bouwen aan een krachtige toekomst
Daar waar één zebrapad het verschil maakt tussen binnen vervelen of buiten kunnen voetballen
Daar waar de Bedumerweg kan voelen als een grotere oversteek dan toen het nog water was
De Korreweg als rode draad tussen voorbijrazend blik en horizonkijkende hardlopers
Al is ‘ie soms wat smal
En heeft niet iedereen het hier breed
Het is de kortste weg naar huis
Als een rood-wit afzetlint de tijd stil doet staan
Als er druppeltjes van de fontein in de Floresvijver in mijn gezicht waaien als ik langsfiets
Als de bomen langs het Van Strakenborgkanaal dezelfde zijn als die mijn vader 40 jaar geleden voorbijliep
Als jij mij groet en ik jou
Gewoon omdat we elkaar zien
Als onze kinderen samen spelen bij DIB
Dan weet ik
Dat ik thuis ben
Willemijn van de Walle // Wijkdichter De Hoogte/Korrewegwijk